La poesía es un arma que se dispara sola como el amor de un loco
Mis otros sitios
sábado, 1 de marzo de 2008
Lluis Llach canta Verges, Pais petit
PAÍS PETIT
El meu país és tan petit
que quan el sol se’n va a dormir
mai no està prou segur d’haver-lo vist.
Diuen les velles sàvies
que és per això que torna.
Potser sí que exageren,
tant se val! és així com m’agrada a mi
i no en sabria dir res més.
Canto i sempre em sabré
malalt d’amor pel meu país.
El meu país és tan petit
que des de dalt d’un campanar
sempre es pot veure el campanar veí.
Diuen que els poblets tenen por,
tenen por de sentir-se sols,
tenen por de ser massa grans,
tant se val! és així com m’agrada a mi
i no sabria dir res més.
Canto i sempre em sabré
malalt d’amor pel meu país.
El meu país és tan petit
que sempre cap dintre del cor
si és que la vida et porta lluny d’aquí
i ens fem contrabandistes,
mentre no descobreixin
detectors pels secrets del cor.
I és així, és així com m’agrada a mi
i no en sabria dir res més.
Canto i sempre em sabré
malalt d’amor pel meu país.
El meu país és tan petit
que quan el sol se’n va a adormir
mai no està prou segur d’haver-lo vist.
--------------------------------------------------------------------------------
PEQUEÑO PAÍS
(PAÍS PETIT)
Es tan pequeño mi país
que cuando el sol se va a dormir
nunca está totalmente seguro de haberlo visto.
Las viejas sabias dicen
que por eso vuelve.
Tal vez exageran,
no importa, es así como a mí me gusta
y no sabría añadir nada.
Canto y siempre me sabré
enfermo de amor por mi país.
Es tan pequeño mi país
que desde lo alto de un campanario
siempre puede verse el campanario vecino.
Dicen que los pueblos tiene miedo,
miedo a sentirse solos,
miedo de ser demasiado grandes,
no importa, es así como a mí me gusta
y no sabría añadir nada.
Canto y siempre me sabré
enfermo de amor por mi país.
Es tan pequeño mi país
que siempre cabe en el corazón
si la vida te lleva lejos de aquí,
y nos convertimos en contrabandistas
mientras no se descubran
detectores para los secretos del corazón.
Y es así, es así como a mí me gusta
y no sabría añadir nada.
Canto y siempre me sabré
enfermo de amor por mi país.
Es tan pequeño mi país
que cuando el sol se va a dormir
nunca está totalmente seguro de haberlo visto.
© Edicions l'Empordà
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Programa Electroletras
Con versos en la noche
Mi lista de blogs
-
-
VOY BUSCANDO UNA MANO...Hace 19 horas
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Simon Harris, nuevo primer ministro irlandésHace 4 semanas
-
-
-
EN BUSCA DE UNA SOCIEDAD DECENTEHace 1 mes
-
-
-
-
-
-
-
FELISA FERRAZ. I FESTIVAL PIRINEO LITERARIOHace 7 meses
-
Ahora o nuncaHace 8 meses
-
Agenda y novedadesHace 9 meses
-
-
-
-
-
-
-
-
Siempre he esperadoHace 3 años
-
-
-
-
-
A dos vocesHace 4 años
-
CiudadesHace 5 años
-
HISTORIAS DE MERCADO 2018Hace 5 años
-
-
HANSEL & HANSELHace 6 años
-
-
#SueñosHace 6 años
-
-
-
-
UN PEQUEÑO RESUMENHace 7 años
-
La sonrisa de JuliaHace 7 años
-
-
Plan de evacuaciónHace 7 años
-
-
new blog on the rockHace 7 años
-
-
-
-
"Wanagi Tacanku"Hace 8 años
-
-
-
-
-
-
-
-
Dedicatoria (Leopoldo María Panero)Hace 10 años
-
-
-
-
-
REDIRECCIONAR BLOGHace 10 años
-
-
-
-
-
Mudanza sin eñeHace 11 años
-
-
Me trasladoHace 12 años
-
-
saludosHace 12 años
-
-
-
Gong LiHace 13 años
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Seguidores
Vídeos de poesía para perdidos
Ahora en youtube
Los poemarios
© (Copyright) Fernando Sarría de todos los contenidos originales de este blog, excepto cuando se señale otro autor.
Archivo del blog
-
►
2017
(1780)
- diciembre (160)
- noviembre (173)
- octubre (178)
- septiembre (140)
- agosto (192)
- julio (205)
- junio (151)
- mayo (132)
- abril (161)
- marzo (82)
- febrero (97)
- enero (109)
-
►
2016
(194)
- diciembre (94)
- noviembre (13)
- octubre (13)
- septiembre (8)
- julio (4)
- junio (4)
- mayo (9)
- abril (12)
- marzo (13)
- febrero (13)
- enero (11)
-
►
2015
(52)
- diciembre (2)
- noviembre (6)
- octubre (4)
- septiembre (4)
- julio (6)
- junio (4)
- mayo (8)
- abril (4)
- marzo (5)
- febrero (4)
- enero (5)
-
►
2014
(79)
- diciembre (2)
- noviembre (9)
- octubre (8)
- septiembre (11)
- agosto (7)
- julio (5)
- junio (8)
- mayo (6)
- abril (6)
- marzo (6)
- febrero (5)
- enero (6)
-
►
2013
(135)
- diciembre (5)
- noviembre (5)
- octubre (10)
- septiembre (14)
- julio (4)
- junio (9)
- mayo (15)
- abril (13)
- marzo (18)
- febrero (20)
- enero (22)
-
►
2012
(234)
- diciembre (11)
- noviembre (18)
- octubre (15)
- septiembre (16)
- agosto (11)
- julio (27)
- junio (20)
- mayo (22)
- abril (24)
- marzo (24)
- febrero (25)
- enero (21)
-
►
2011
(336)
- diciembre (27)
- noviembre (25)
- octubre (35)
- septiembre (29)
- agosto (22)
- julio (27)
- junio (28)
- mayo (31)
- abril (31)
- marzo (29)
- febrero (26)
- enero (26)
-
►
2010
(433)
- diciembre (37)
- noviembre (29)
- octubre (38)
- septiembre (26)
- agosto (24)
- julio (32)
- junio (40)
- mayo (38)
- abril (41)
- marzo (33)
- febrero (44)
- enero (51)
-
►
2009
(579)
- diciembre (50)
- noviembre (65)
- octubre (58)
- septiembre (50)
- agosto (38)
- julio (33)
- junio (39)
- mayo (37)
- abril (49)
- marzo (42)
- febrero (53)
- enero (65)
Etiquetas
Poemas
(2042)
Música
(416)
Poetas en Crepusculario
(357)
Cajón de Sastre
(282)
RECITALES
(124)
Reflexiones
(123)
Feria de poesía
(94)
Expoferia de Poesía
(75)
Poesía para perdidos
(74)
Presentaciones
(53)
CAFÉ PARÍS
(48)
Fiesta de Micro relatos
(46)
Venecia
(44)
Minirelato
(42)
Clásica
(37)
Renglones
(37)
Jazz
(32)
Fotopoemas
(29)
Palabras
(29)
Libro El error de las hormigas
(24)
Rock
(23)
CUARTO CRECIENTE
(22)
Mis poemas en otro blog
(21)
Permiso de armas
(20)
Poemas de faros
(20)
Recuerdo
(19)
Leonard Cohen
(17)
Ques del desamor
(15)
El libro El Alhaquín
(13)
Frases de otros
(12)
Pablo Milanés
(11)
Quique González
(10)
Palabras en Madrid
(9)
Sin Palabras
(9)
TERTULIAS
(9)
pop
(9)
Envés
(8)
vídeos
(8)
Mis poemas en otro sitio
(6)
Premios
(4)
Fiesta de la poesía
(3)
PREMIO POESÍA ECLIPSADOS
(3)
Palabras de otoño
(3)
Películas
(3)
Poemas de LUZ y SOMBRAS
(3)
Crónicas del insomnio
(2)
Hablando de miedo
(2)
Poemas de Trasmoz
(1)
5 comentarios:
Preciosa esta canción de Lluis Llach, Fernando.
En el fondo todos somos como nuestro país, pequeños, grandes, miedosos, valientes, y todo danza en nuestro corazón. Las personas somos países, unas veces iguales y otras diferentes, pero países.
Muchos besos, Fernando.
Gracias Fernando por seguir aquí, y traernos esta pequeña maravilla...
Otra preciosa canción de Lluís y tan llena de significado para mí: " Un pont de mar blava" un alegato a lo que nos une, no a las barreras que nos separan...
Petonets!
Para mi absolutamente nuevo, gracias muy linda canción.
Besos
Sentimiento grande de pertenecer a tu tierra, de llevarla adentro, muy cerca de otros sentimientos.
Un abrazo,
ana.
!!
Estaba buscando esta traducción, genial que la tengas. ¿Es tuya? Quisiera ponerla con unos comentarios en mi blog, ¿puedo usarla?
Publicar un comentario